Paul Andriesse begon op 12-jarige leeftijd te fotograferen, studeerde kunstgeschiedenis, en werd bekend als galeriehouder. Zijn foto’s zijn herhaaldelijk gepubliceerd en tentoongesteld. Ipsamas (een woord zonder betekenis) is zijn eerste aan fotografie gewijde boek. In de dichterlijke structuur van het boek vormen portretten van mensen (vaak kunstenaars), foto’s van bomen en van kunstwerken de rode draad. Aan de specifieke atmosfeer wordt bijgedragen door teksten van de Amerikaanse dichteres Susan Tiger en de kunstenares Marlene Dumas, en door een essay van John Hutchinson.